Separator metali nieżelaznych zwany inaczej separatorem wiroprądowym wykorzystywany jest do oddzielenia w odpadach wszystkich metali nieżelaznych, takich jak aluminium, cynk i miedź. Separator metali nieżelaznych został opatentowany na przełomie XIX i XX wieku. Taka metoda segregacji rozwinęła się późno, ponieważ dopiero w latach 70. w Stanach Zjednoczonych, a następnie również i w innych częściach świata. Stało się to dlatego, że w odpadach komunalnych zaczęły się pojawiać trudne do segregacji dla innych metod aluminiowe puszki po napojach. W tej metodzie segregacji wykorzystuje się prądy wirowe, które od pomagają wyłapać metale nieżelazne.